Aklımı bir yana bırakıp duygularımla geldim..
Bize her zaman iyilerin kazandığı, kötülerin eninde sonun da kaybettiği öğretildi. Her zaman iyi kalmanın bu hayatta bazı zamanlar da zor olduğunu. Bazı zamanlar da istemeden karşımızdaki kişi veya kişilere, kötülük yapabildiğimizi hayat bize öğretti. 25 yılı bitirip 26 ya bir ay kala hayatın aslın da bana çok şey öğrettiğini fark ettim. Öğrendiğim en önemli şeylerden bir tanesi Keykavus'un dediği gibi " Evrenin değiştiremediğini siz değiştiremezsiniz, uğraşıp yorulmayın” Bu söz yaş ilerledikçe hayatım da önem kazandı. Birde baktım ki kimseyi değiştirme gibi bir şansım yok birilerini değiştirme zahmetine girmekten vazgeçtim. Artık kendime şu soruyu soruyorum. Karşındaki insanın bu özelliklerine rağmen o kişiyi kabul edebiliyor musun? Eğer bu soruya cevabım evet ise kişilerle olan iletişimime devam ettim. Bu soruya yanıtım hayır ise hemen o ortamdan uzaklaşmaya çalıştım. Bu davranışım kimi zaman bencillik olarak kimi zaman duygusuz olarak nitelendirilse de en uygun yöntemin