Aklımı bir yana bırakıp duygularımla geldim..

 Bize her zaman iyilerin kazandığı, kötülerin  eninde sonun da kaybettiği öğretildi. Her zaman iyi kalmanın bu hayatta bazı zamanlar da zor olduğunu. Bazı zamanlar da istemeden karşımızdaki kişi veya kişilere, kötülük yapabildiğimizi hayat bize öğretti. 25 yılı bitirip 26 ya bir ay kala hayatın aslın da bana çok şey öğrettiğini fark ettim.  Öğrendiğim en önemli şeylerden bir tanesi Keykavus'un dediği gibi "Evrenin değiştiremediğini siz değiştiremezsiniz, uğraşıp yorulmayın”  Bu söz yaş ilerledikçe hayatım da önem kazandı. Birde baktım ki kimseyi değiştirme gibi bir şansım yok birilerini değiştirme zahmetine girmekten vazgeçtim. Artık kendime şu soruyu soruyorum. Karşındaki insanın bu özelliklerine rağmen o kişiyi kabul edebiliyor musun? Eğer bu soruya cevabım evet ise kişilerle olan iletişimime devam ettim. Bu soruya yanıtım hayır ise hemen o ortamdan uzaklaşmaya çalıştım. Bu davranışım kimi zaman bencillik olarak kimi zaman duygusuz olarak nitelendirilse de en uygun yöntemin bu olduğuna karar verdim. Artık eskisi kadar konuşmamayı konuştuklarım eğer dikkate alınmıyor ise tamamen uzaklaşmayı seçiyorum. Biliyorum önüm de daha çok uzun maraton ve hikayeler var. Buralarda yine öğreneceğim çok ders var muhakkak bunu da yaşayıp görelim. Kendimi bir düşünce adamı olarak konumlandırdım bir oran da düşünmeyi seviyorum. Hem bu Ülke'nin de düşünen insanlara çok ihtiyaç duyduğunu biliyorum. Bu yüzden sanırım olabildiğincede düşünme eylemini gerçekleştirmek adına kendime zaman ayırmaya çalışıyorum. Tabii elimden geldiği kadar da fazla okumaya özen gösteriyorum. Okuduklarım yine bana düşünme konusun da çok yardımcı oluyor. Bazı zamanlar da okuduklarım sayesin de daha bilinçli bir düşünme eylemi gerçekleştirdiğimi de düşünmüyor değilim. Burada söz konusu "bilinçli düşünme" doğru bir tanım olur mu?  bilemedim.

Uzun lafın kısası dostlar. Baktım dünyayı değiştiremiyorum kendimi,çevremi,ilişkilerimi değiştirmeye karar verdim...