TÜRKİYE de İİBF Okumak

-

 Bugün sizlere ekonomi konusunun dışın da benim de mensubu olduğum İİBF'den biraz bahsetmek istiyorum. Maalesef Ülkemiz de gereken ilgiyi ve değeri görmeyen İİBF'ler den her yıl tonlarca mezun veriliyor. Bu arada İİBF'nin açılımı ( İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi) Temel olarak sosyal bilimler alanın da yer alan İİBF içerisin de birçok bölümü barındırıyor. İşletme, İktisat, Kamu Yönetimi, Uluslararası İlişkiler, Maliye vb. Şahsi fikrim Ülkemiz için değerli olacak bölümler ve değerlendirilmesi gerekildiği düşündüğüm bölümler. Ancak bu bölümler bir zamanlar gerektiği ilgiyi bir oranda görmüş olsa da son yıllarla beraber inanılmaz bir yığılmanın olduğu bölümlerden. Sadece bu fakülteye has olmayan yığılma durumu maalesef bizim bölümler de de çok fazla görüldüğü için artık bu bölüm mezunu olduğumuzu söylemekte veya bu bölümlerden herhangi birisini okuduğumuz da boşa okuyorsun lafzını duymamaya alışır olduk . Biz İİBF liler olarak devletin tüm İİBF mezunlarına iş olanağını sunmasını zaten beklemiyoruz ama bir oran da bizlere hem devlet hem özel sektörde iş olanakları yaratılmasını talep ediyoruz. Başka Ülkelere baktığımız da çok önemli olan bu bölümlerin böyle revaçta kalmasına hem üzülüyor hem de şaşırıyoruz. Biraz da bölümlerden bahsetmek istiyorum. Ben işletme bölümü okuyorum bölümü şöyle değerlendirdiğim de çok geniş alanı olan kimseyi tek bir alana sabit bırakmasa da yine de inanılmaz derece de iş başvuruların da yetkinlikler istenen bir bölüm. Okuması zevkli ama bir iş vs olanağı şansı sunmadığı takdir de maalesef sonu hüsranla biten keşke okumasaydım denilen bir bölüm. 

Eğer Ülkemiz de İİBF okuyorsanız sürekli kendinizi geliştirmeniz kendinize kattığınız farklılıklar ile rakiplerinizin bir adım önüne geçmeniz gerekiyor. Bunun için de okul dönemini iyi değerlendirmek ve  farklı şeyler yapmak sizlerin katkısına olacaktır. Geçenler de şöyle bir söz duymuştum İşletme okuyup Çaycı da olabilirsiniz. O işletmenin sahibi de Bu son cümle de hepimize birer umut ışığı olsun...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Uzunca Bir Aranın Ardından...

-
Resim
                              Evet merhabalar, uzunca bir zaman oldu. Ne yazı yazabildim buraya, ne bir şeyler yapabildim. En son buraya yazdığım da her şey daha bir güzeldi sanki diyorum. Korona çıktı, deprem oldu, askerlik derken yine kendimi bir şeyler yazma ihtiyacı için de buldum. İçimde ki yazma isteği bir türlü yakamı bırakmadı. Buralara yazılar ekleyemedim lakin günlükler doldu taştı, defterler de sayfalar bitti. Şimdi yeniden kağıdı kalemi elime aldım ve bir şeyler karalamak istedim. 2 yıllık yoklukta hayatım da birçok şey değişti. Sanırım değişmeyecek tek şey hayat boyu sürecek olan öğrenciliğim. 2 yılda yaklaşık 300'e yakın eser okudum. Okudukça ne kadar az bildiğimi fark ettim. Üniversite de iken  bir arkadaşımın hocasının onlara söylediği söz aklıma geldi. "Bir kitap okudum çok bildiğimi zannettim iki kitap okudum aslında ne kadar az şey bildiğimi fark ettim" diye. Okumalarımın çalışmalarımın henüz tam bir karşılığını alamadım. Alacak mıyım? bunu da net bir ş
Devamı

Yaş 27 Hayatın Bana Öğrettikleri

-
  Her ne kadar rakamlara takılmasam da yaşımın ilerlediğini bilmek bazen sona yaklaştığımı hissettirmiyor değil. Belki de olayın güzelliği  burada ortaya çıkıyor. Hem sonumun yaklaştığını hissediyor hem de hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaya çalışıyorum Neyse ölüm falan bu konularla sizi sıkmak değil niyetim. Sokak jargonun da şöyle bir sözü hepimiz "Hayat yaşın değil yaşadıklarındır kardeşş" :). Bazen bu düşünceye de katılmıyor değilim. Hepimiz farklı farklı ve bir birimizden farklı bireyleriz. Bu yüzden hepimizin hayat hikayeleri farklı. Ömür pınarına dalmış giderken hayatın bana öğrettiği bir çok ders olduğunu şimdi daha iyi anlayabiliyorum.    İlk olarak hayatta yaşadığımız olumsuz duyguların enin de sonun da etkisinin geçtiği. Hangimiz söylemedik ki? İçin de bulunduğumuz durum hiç geçmeyecek, işler yoluna girmeyecek. Ara ara yine böyle düşünüyorum ama artık bunun kalıcı değil geçici olduğunun farkın da olunca daha doğru adımlar atabiliyorum. Kimi zamanlar kendimi o kadar biti
Devamı